செந்தமிழும் நாப்பழக்கம் .................Affinity to language – learning…..

 அ , ஆ 

Affinity to language – learning…..

23 October 2012 at 00:34

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsN S M V P S Higher Secondary SchoolSee all lists...FamilyChennai, India AreaChennai, India AreaGo Back

Was there to be present in annual puja celebration, ceremony or name it, call it whatever – along with my senior.

 

The people @ helm of affairs of this corporate is close-knit family team – comprising CEO, his better half and F-i-l.. you may elongate it to get Father-in-law.

 

Language at times can be funny.

 

God ! Where does Law fit in with spouse’s parents, siblings? Why should it?

 

May be let’s leave that research to die-hard anthropologists.

 

Coming back to puja….

 

A team of 5 pundits, purohits to use the Sanskrit, took charge of the hour long puja.

 

Began to do pushpanjali while reciting Sanskrit slogas rhythmically.

 

The F-i-l also kept reciting the slogas keeping apace with the veteran pundits.

 

My senior was amazed at the F-i-l’s ability to sing Sanskrit Slogas.  For, at other occasions of interaction with, he is used to speak only in English and that too in Westminster style.

 

Shifting the gaze to CEO, my irresistible senior asked, “Do you also know Sanskrit?”.

 

The US Post-grad CEO shrugged and said, “Don’t know Sanskrit as such.   Not a problem learning it.  B’caz, Sanskrit is of the same script as Hindi is……..I’m quite comfortable with Hindi”

 

CEO might have answered in matter-of-fact or casual mode.

 

But instinct tells me to look at the profundity laden in his reply.

 

Look at his confidence, “….Not a problem learning it…”    It’s not over confidence.   Rather telling it like, “if you have love and passion for a language, you can simply romance it.”

 

I’m afraid I have an instant testimony to the feeling that you can romance a language, if you have the will, love and passion for it.

 

Last week at my native, I could spend some time with a relative – uncle.  He spends his post-voluntary-retirement constructively helping students of a local school to excel in their academics.

 

He asked me to meet and talk to a group of senior secondary students.  I asked him what to talk about.  The students in the group have chosen commerce subject.  He wanted me to talk to them about the Chartered Accountancy course, prospect of becoming a CA, and all rosy side of being a CA.

 

Neither being good at English nor in own mother tongue, at the outset I confessed to the students.  A girl stood up and said, “Sir, you may speak in Tha-nglish”.   The term colloquially used to mean hybrid of English and Tamil.  Thank God I felt relieved.

 

As usual, I introduced myself in a few carefully and quickly rehearsed - in mind –English sentences.  I requested them to tell me briefly about themselves.

 

One by one they started to tell me in one or two sentences in English about themselves.  Unlike city convent, the flow of English is not the in thing there.  Not that the students don’t understand English.   The opportunity to speak in English either inside the school or off campus in the semi-urban little town is almost NIL.

 

Like me they must also have rehearsed in mind and clearly replied in English, though not with jet-speed. 

 

Besides telling them about the CA course, and all rosy side of being a CA in Thang-lish, the interaction meandered down to debating why we (including myself) were not trying to communicate in language other than our own mother tongue, what holds us back etc.

 

The discussion also covered  "isn’t possible for us to overcome this bottleneck?.  The girls, perhaps, didn’t want to miss an opportunity for an interaction in English.  Gradually girls started interacting in measured English.  I asked them what was it that pushed them to speak in English.

 

All said in rhythm, “Sir, ……….Senthamizhum naappazhakkam;  we can do it and we will do it”.

 

I left to catch my train back to pavilion on this happy note: “it’s the love, will and attitude towards learning any language……….”

ReplyForward Add reaction

God leads...never leaves in lurch

 God leads...never leaves in lurch

5:00 Hrs, 29^th Jan 2015.

 “Chennai Central”, “Chennai Central, Sir”-

I woke up to this waking up call from the porters.

Sprang up.

Caught hold of my roller brief.

Alighted from the stationary train.

Began my way out.

The aroma of Saravana Bhavan Coffee –

May it cost heaven! Doesn’t matter – in that

Chilly morning halted my stroll out.

Had a heart-full of this steamy coffee.

Energized resumed my way out.

Just then a lanky aged gentleman,

so fresh in the morning sporting sandal with

kumkum in the midst of his eyebrows, stopped me.

A young woman – Don’t know why

God was so cruel that he deprived her of the sight –

Kept holding the hand of the lanky gentleman.

She wanted to be led out of the station.

She didn’t have the stick, which people of her group carry usually.

Gentleman asked me, “Can you help?”

Perhaps, the so cruel God wanted to show up His

Benevolent side.

This morning, He showered that blessing on me

And made my life at least a tiny bit of purposeful.

The girl got hold of my hand.

We started out meandering through the Auto and taxi

Friends who came in and looked for their

Prospective hirers.

She said she wanted to be left at Park Station

Opposite the Central Station.

I told her I could take her across the road

And try to find another goodsam to

Take her up to Park Station.

Across the road, autos were waiting.

Crossing, there was an auto driver, also so fresh in

The early morning itself.

He too was sporting sandal with kumkum.

I told him let’s wait for a goodsam and

Leave the woman to his care for guiding her

To her desired destination.

Sometimes God does not delay his mercy.

Just then, crossed a boy, must be a college student.

He volunteered to help the lady.

Thanking God, and leaving the lady in the volunteer’s care,

got into the auto towards home.

While on the way, the driver turned philosophical,

“Sir, perhaps God didn’t want this lady to see the good and evil of this society”.

I just looked ahead.

Lord Ayyappa’s sticker was glued to his front glass on the left extreme.

On the right extreme, it was Shirdi Sai Baba’s sticker.

I just said, ”you get ready and afresh in the morning itself?”

He replied, “Yes, Sir. You know I take bath in cold water only.  That’s how I have a sound body”.

Dropped me at home.

Something in me said, this man must be chewing Paan.

Taking care not to sound preachy,

I said, ”Sir, you would still have a more robust body, provided you give up your Pann masala”.

May be he did not expect it from me.

He just said, ” in home I don’t chew Sir.  Only while riding”.

From  the moisture that swelled in his  eyes,

May I gather – rather wish and pray,

That the idea to give up Paan will linger in his soul

And one day he will give it up once and for all.

May God bless him.

The Dialogue -கிடைக்கிறது கிடைக்காம இருக்காது, கிடைக்காம இருக்கிறது கிடைக்காது.

கிடைக்கிறது கிடைக்காம இருக்காது, கிடைக்காம இருக்கிறது கிடைக்காது. -

இது Super Star ன் famous dialogue.  முத்து திரைப் படத்தில்.

மஹான்களின் உபதேசங்களை திரை வழியில் எல்லோரையும் சென்றடையும் வாய்ப்புக்களை Super Star பயன்படுத்தத் தவறுவதில்லை.

சரி

இந்த வசனத்தின் மூலகர்த்தா யார்?

'நான் யார்?' என்ற ஆன்ம விசாரத்தை உபாயமாக உலகுக்கு வழங்கிய சாக்ஷாத் பகவான் ரமண மகரிஷிகள் தான்.

பகவானின் மொழிகளில் அந்த வசனம், வாசகம்:

' அவரவர் பிராரப்த பிரகாரம் அதற்கானவன் ஆங்காங்கு

இருந்து ஆட்டுவிப்பன் என்றும் நடவாது என் முயற்சிக்கினும் நடவாது

நடப்பது என் தடை செய்யினும் நில்லாது இதுவே திண்ணம்

ஆகலின் மௌனமாய் இருக்கை நன்று'.

கர்ம வினைப் பயனை எடுத்துரைப்பது போல் தோன்றினாலும், பகவான் இதனைப் பகர்ந்தது தன்னை ஈன்ற தாயிடத்தில்.  

எங்கு செல்கிறோம் என யாரிடமும் சொல்லாமல் திருவண்ணாமலை பகவான்  வந்த விவரமரிந்து தாயும், தனயனும் திருவண்ணாமலையில் பகவானை சந்தித்து ஊர் திரும்புமாறு மன்றாடிய பொழுது பகவான் பகர்ந்தது தான் மேற்சொன்ன வசனம்.

Did He ever mean not to make any efforts?

தாயும், தனையனும் மன்றடியிரா விட்டால், இந்தப் பொருள் பொதிந்த உபதேசம் கிடைத்திருக்குமா?

பகவானின் மொழியிலேயே, 

'...அதற்கானவன் ஆங்காங்கு

இருந்து ஆட்டுவிப்பன்.'

நம் மொழியில்

எல்லாம் அவன் செயல்.

The Ordainer controls the fate of souls in accordance with their past deeds. Whatever is destined not to happen will not happen, try how hard you may. Whatever is destined to happen will happen, do what you may to stop it. This is certain. The best course, therefore, is to remain silent.

Sri Ramana Maharishi

DEMONETIZATION AFTERMATH : TIDE OF HUMANITY

 

Nov, 8 2016.

 

22:00 Hrs

 

We reached Cochin Airport and were waiting to catch early morning flight back to Chennai.

 

My wife’s phone rang.

 

On the other end was a shocked a client, a senior citizen.

 

He, an 80+ super senior citizen – according to the parlance of Indian Income Tax Laws, was awake at that late hour.  That he was gasping for breath could well be discernible even sans video phoning. His missile, “Have you seen TV?”.

 

 

The whole day we were crisscrossing in whatever mode of transport that was available on hand as soon as we went about completing the hectic day and night long schedule in Cochin and Ernakulam. Hardly there was any time to bother to look into idiot box.           

 

So, my wife said, “Why, what is the news?”.

 

The super senior gentleman said, “you no longer can use your Rs.500/- and Rs.1000/- currency notes.”

 

Now it’s our turn to gather back our breath.

 

Suddenly we searched our hand bag, purse.  Only a few hundreds, tens all that could sum up to about 2000s only, the balance we had in Rs.500/s and Rs.1000s.  All totaling to a little less than Rs.10000/-. 

 

Thank God.

 

The cab Walla, who dropped us at the Airport, had accepted Rs.500/- in old currency.  Probably he too must not have been aware of the hot news blaring in all channels.

 

Then forgetting that we hadn’t yet finished our supper, we couched ourselves in front of TV in the lounge.   PM was speaking in Hindi.  The news that Rs.500/- and Rs.1000/- were demonetized kept scrolling down.

 

We were wondering how we would manage to catch a cab back once landing in Chennai in the early morning.

 

Nov, 9 2016.

 

05:40 hours.

 

With bated breath, I approached the Fast Track counter.

 

Handed over a Rs.500/- currency note to the counter attender.  He simply accepted the same and printed out an invoice.

 

We headed to the parking lot and handed over the slip to the driver.

 

We packed ourselves and as well our baggage into the car.

 

As the cab meandered through Meenambakkam, the driver started his conversation.

 

“What Sir, …………..about this banning of old currencies?”

 

So tired we were, that we simply whispered back, “What to do?’

 

He continued his dialogue, “Sir, last night I just had only single Rs.500/- note.  To have dinner, I thought of picking up parcel on the way in a way side restaurant.  At the hotel, the cashier had no change to give back.  Hence I gave back the parcel and walked away without having dinner.”

 

My wife said, “So sad Sir, we also didn’t have any dinner”.

 

Despite his staying hungry, he said, “Don’t worry ma’am. Go home, relax for some time and have a good breakfast.”

 

Relentless and not minding his hunger, “Sir, we certainly need this dire step.    How else are we going to get rid of this rotten?”.

 

Reaching home, we saw the newspaper thrown at the doorstep.  The headline just didn’t read but literally seemed like screaming.  The line went this way, “Financial Pokhran”.

 

Thrown into water, what to do?

 

Whether you know swimming or not, you’ve got to shake somehow to reach out to some point of survival.

 

In the midday, I just was passing through bank branches. Everywhere, there was sea of humans, old, young, middle aged et al.

 

I stopped by a small catering service unit to have some green tea.

 

The lady at the counter said, “Sir, it’s new challenge for me. I don’t want to turn away my customers for want of change.  I’m planning to extend credit to the customers.  Let them give back after they could get some change themselves”.

 

This morning, got a whatsapp forward.  It conveyed similar story from a church in Kerala.  The priest opened the hundi to let devotees avail whatever money they needed.  Leaving Rs.500/- and Rs.1000/-, every other currency was taken away.  When asked for the raison d  etre, the Father seemed to have answered, “The Gods can wait. How do we mortals carry on life without much needed bare minimum money?”.

 

Note the undercurrent of the above narrations.  Did you see any one complaining?  Every one, the driver, the lady at the restaurant and the priest at the Church tried to find a way forward.

 

May be we may feel our wings clipped abruptly.

 

Should we feel slain?

 

Isn’t time, we must grow new, legitimate wings?

 

And rise like phoenix?!

 

Fast eroding greenery - Whose is the responsibility?

1.  14489.5 million hectares 

2.  4068.54 million hectares 

3.  0.6%

4.  70% of creatures live in 20% of total space 

5.  20% of creatures live in 80% of total space 

6.  1 acre per second 

What are the above data, esp., sl numbers 1 to 3 and 6?

The first is the total global geography.

The second is the size of forest area in overall space.

Third, the annual percentage of deforestation happening.

The sixth, the loss of rare tropical land per second.

Thirty, forty years ago we never heard of buying drinking water. But, it's bitter reality now.

Time to pinch ourselves, are we leaving good legacy to Gen next?

A pinching poem here:

எங்களிடம் ஒரு குளம் இருந்தது

பக்கத்து ஊரில் ஆறு ஒன்றும் இருந்தது

வீடு தோறும் கிணறும் இருந்தது

இப்போதெல்லாம்

வெறும் ' இருந்த கதை ' மட்டும் தான்.

- கவிஞர் க.அம்சப்ரியா.

Input courtesy:

A book review of விடியலை நோக்கி பழங்குடி மக்கள் by ந , நஞ்சப்பன் 

Review by கலாரசிகன் in தினமணி 27.10.2024.

You - Hide and Seek

யார் அது?

எங்கு காண்பது?

மாயா உலகத்திலா ?

உள்ளத்தில் அன்றி

எங்கு காண்பது?

காண்பது எங்கனம்?

இமைகள் மூடி

சுவாசத்தை -

சுவாச இயக்கத்தை,

உள் வாங்கி

வெளி விடுவதை

நோக்கி.

பின் எல்லாம்

பாரதியின்

நோக்க நோக்க

களியாட்டம்,

The throbbing 

Bliss,

Just good vibes.

When you begin 

The day

Practising this,

Be sure 

And

You can 

Find your

 Whole day 

Rhythmic,

You can measure

The productivity 

And the aesthetic 

Way

You do 

Whatever good 

You do 

The whole day.

Superb.

God bless 

Who am I?

எல்லோரிடமும்

ஒரு

கணல்,

வாழ்வின்

நோக்கம்

குறித்து,

இக்கணலுக்கு

விடை,

பகவான்

பகர்வது

ஒரே வழியே.

 விசாரம்,

The question,

Who am I?

நான் யார்?

கேள்வியெழு்ம்

தருணம்

உன்னத 

நிலை

The bliss

மேலிடும் .

அங்கே

நான்

தேகம்

புத்தி

மனது

ஏனைய

மாச்சர்யங்கள் யாவும்

இல்லை.

Just the

Blissful state

Transcending

All Externalities.

If doubt,

The answer,

As Bhagavan questions,

Do question

And 

Find out thyself.

த்யானம் எளிதா?

எல்லோருக்கும்

ஒரு கேள்வி?

நான் தியானிக்க

நினைத்தால்

நினைவலைகள்

ஓய்வதில்லை

என்று.

பகவான் 

எளிதென்று 

பகர்வதென்

சூக்ஷுமம் 

என்ன?

நினைவு

யாருக்கு

 வருகிறது

என்ற

விசாரத்திலே

இருக்கிறது.

யாரெனத் 

தேடும் பொழுது

தானே யாராகியது 

தெளிந்திடுமே.

அழகாய்

அகவலில்

அவ்வை சொன்னது போல் ,

சித்ததினுள்ளே 

சிவலிங்கம் காட்டி.

தெரியாதது எல்லாம் தெரியாததா?! -

அமைதியாய்

' த்யான்'

என்பர்.

இறை நாமம்

சொல் என்பர்.

மார்க்கங்கள் பல.

யாவிலும் பலன்

உண்டு.

பிரத்யக்ஷ்மாய்த் 

தெரிந்தால் 

தான் உண்மையா?

கேட்பவருக்கு 

ஒரு கேள்வி,

காற்றைப் பார்த்திருக்கிறீர்களா?

இல்லை தானே 

உமது பதில்.

இல்லை என்றால்

காற்று பொய்யா?

இவ்வினாவிற்கும் 

இல்லை என்பதே

பதிலானால்,

அன்பரே,

உணருங்கள்.

உணர்தல் தானே

உன்னதம்.

உன்னால் உணர

இயலும் என்று 

உணர்த்தவல்ல

எவரும்

தவ யோகியே.

ஸத் ஸங்கத்வே நிஸ்ஸங்கத்வம்

நிஸ்ஸங்கத்வே நிர்மோஹத்வம்

நிர்மோஹத்வே நிஸ்சல தத்வம்

நிஸ்சல தத்வே ஜீவன் முக்தி:

From Satsangh comes non-attachment, 

from non-attachment comes freedom from delusion, which leads to self-settledness.

From self-settledness comes Jeevan Mukti.

Do you love learning a new Lingo?

https://www.facebook.com/share/v/foAZ83BVQbStdw67/?mibextid=D5vuiz

மொழி ஆர்வலர்களுக்கு இந்த 🔗 சமர்ப்பணம்.

நேற்று பள்ளித் தோழர்,  எனது senior செய்தி ஒன்று அனுப்பியிருந்தார்.  Sanskrit ல் முதல் நிலைத் தேற்சியுற்ற மகிழ்வான செய்தியைப் பகிர்ந்து கொண்டார்.  He proved the adage Age is just a number, you can learn new things, languages anytime.  All that is need is the love, passion to learn it.

கவியரசர் குழந்தைப் பருவத்திலா சம்ஸ்கிருதம் கற்றுக் கொண்டார்? ஆதி சங்கரரின் பஜகோவிந்தம் பாடலின் பால் மிகுந்த காதல் கொண்டமையால், நன்கு முதிர்ந்த பர்வத்தில் முறையாக நல் ஆசிரியர்களின் துணையோடு சமஸ்கிருதத்தை படித்து நல்ல பல வேதங்களை, கீதங்களை தமிழ் கூறும் நல்லுலகிற்கு நல்கினார்.

Superb video by this Foreign Service gentleman on the nuances of learning a new language.

If there's a Government which enjoys putting a spoke in young ones' learning cycle, what to do?

To all the young ones, what matters is your thirst to learn.  Opportunities are aplenty and even at least expensive ways.

கடவுள் காப்பற்றவில்லையா? doesn't God listen...come in support ?

ஒரு முறை சிறிய நகரம் ஒன்றை பெரும் வெள்ளம் சூழத்துவங்கிற்று.

அங்கு வசித்த குடிமகன் - not a drunkard, for, there the Government didn't sell liquor, nor was there any TASMAC then - அவன் குடியிருந்த வீட்டின் உச்சிக்கு சென்று வெள்ளம் குறைந்து விடும் என்று காத்திருந்தான்.

வெள்ளம் மெல்ல மேலே உயர்ந்து கொண்டிர்ந்ததே தவிர குறைந்தததாகத் தெரியவில்லை.

அரசு மீட்புப் படையினர் படகுகளில் வந்து மக்களை பாதுகாப்பான பகுதிகளுக்கு வெளியேற்றத் துவங்கினர்.

முதல் படகு வந்த பொழுது நமது அன்பர், படகுப் பாதுகாவலரிடம், "ஐயா, வெள்ளம் வற்றிவிடும். நான் என் வீட்டை விட்டு வரமாட்டேன்." என்று பிடிவாதம் பிடித்தார்.

வெள்ளம் வற்றுவதாகத் தெரியவில்லை.  இரண்டாவது மீட்புப் படகு வந்த பொழுதும், அன்பரின் பிடிவாதம் தளரவில்லை.

மூன்றாவது படகு வரும் முன்பே அன்பரை வெள்ளம் இழுத்துச் சென்றது.  அன்பர் கதறினார், "கடவுளே, உனக்கு கண் இல்லையா, கருணை இல்லையா?".

கடவுள் பதில் அளித்தார்,

"மானுடனே, எத்தனை முறை தான் உனக்கு வாய்ப்பு அளிப்பது, பயன் படுத்திக் கொள்ளத் தவறியது என் குறையா, சொல்.".

தெளிந்த நிலையில் இல்லாத மனம் குழம்பிப் போயிருக்கும். பதற்றம், stress நிறைந்த நிலையில், சரியான முடிவுகள் எடுக்க இயலாது.

"Reduce the stress levels in your life through relaxation techniques like meditation, deep breathing, and exercise. You'll look and feel better.

However, the mind needs to feel grateful and SEIZE opportunities provided by not living in illusory conditions, but being wakeful, alert and better for it."

- Suzanne Sommers.

Nature... Our Responsibilities

https://www.newindianexpress.com/opinions/2024/Aug/17/redefining-the-nature-human-contract

Reading this article....some reflections and random thoughts.

As rightly it's never just Governmental responsibility to care for sustenance and preservation of good ecological system.  Rather it's everyone's, every single one's responsibility we owe to Mother Nature.

A moot question always is how as an individual could one do towards this end, forget about adding any incremental value to conserving our nature.  The irony is we are asking this in spite of the world, very near us, experiencing the heat, heat waves, heat stroke et al year on year.

Small acts from individual would go a long way. For, the adage is little drops make an ocean.  E.g. don't litter, segregate wastes at zero point, that's at home level, each-one-plant-one etc., etc.

We often hear complaints that there are scarce labour force available for core agri work. The main blame is they point to 100 days' minimum guaranteed work made available away from agri fields.  Why would anyone toil in poor paying agri work?  About a few years ago I was on annual visit to a village to attend an annual festival there.  That time around the big temple tank, people were engaging in tree planting and fencing them.  This was under the minimum 100 days' work guarantee scheme.  Sadly when in my next year's annual visit,  there were neither trees nor fences in those spots. My God, how we drain away public resources?  Who cares to oversee, productive implementation of such schemes? Least, the best to ask about any social audit.

Urgent and dire need for schemes and projects like Namami Ganga across Pan India.  Incentives and tax deductions for contribution to such projects can be considered by Honourable Finance Minister even under new regime of taxation as an exceptional case.

The Bombay High Court decision ordering of dismantling decorative lights on trees should be made a law Pan India. Once a dermatologist mentioned even ordinary tubelight radiates.  High powered decorative lights would only disorient the birds using the tree as shelter.

Maha Swami emphasized on Bhootha Dharma, shram dhan - in preservation of water bodies, tending to plants, trees, etc - atleast once a week by every able bodied individual.

Birth -......to rebirth

பிறப்பறுக்கும் பிஞ்ஞகன்தன் பெய்கழல்கள் வெல்க

In my last visit to ISKCON, Akkarai, ECR, a young Monk took me through a pictorial presentation.  The pictures carried the life journey from birth to death,  about doing good, bad and what happens - consequential effect of doing good and bad -in our cycle of birth, death and rebirth.  And finally the Monk asked me, "So, what in this boon of our current birth to do?".

His answer is the derivative of Manickavasakar's fervent prayer :

பிறப்பறுக்கும் பிஞ்ஞகன்தன் பெய்கழல்கள் வெல்க.

He has more, and what not in His divine song சிவபுராணம்.  :

மாயப் பிறப்பு அறுக்கும் மன்னன் அடி போற்றி....

போக்குவாய் என்னைப் புகுவிப்பாய் நின் தொழும்பின்

பிறந்த பிறப்பு அறுக்கும் எங்கள் பெருமான்

மீட்டு இங்கு வந்து வினைப்பிறவி சாராமே

அல்லல் பிறவி அறுப்பானே

Hence the prayer is,

Oh, my God

Liberate me

From this

Cycle of 

Birth,

Death,

Rebirth.

धर्मो रक्षति रक्षितः தர்மோ ரக்ஷதி, தர்மோ ரக்ஷதி, தர்மோ ரக்ஷதி"

Ever since invasion happened in this

Holy kshetra,

There have been unrelenting 

Attempts to

Brainwash and 

Mesmerize us to wean away 

From our timeless culture,

Spirituality.

Stay aware.

Never yield to gimmicks.

To sap our Vedic culture is

Suicidal.

We need a complete

Grounding in our

Ethos,

Divine Sastras.

धर्मो रक्षति रक्षितः

Save our Dharma

When we say,

Save our Dharma,

is there an 

iota of a trace

that there is 

anything against

universality?

Read the beauty of

next few slogas:

 Ahimsa Paramo Dharma -

to mean just to protect 

and not kill,

Vasudhaiva Kutumbakam -

The world is one family.

வாவென்றழைத்தது ... அருணாச்சலா

சில அற்புதங்கள் 

எங்கனம் நிகழ்கின்றன.

விடையறியோம் பகவானே.

உந்தனை

அருணாச்சலா 

வாவென்றழைத்தது

எங்கனம்?

Or what's it

That pulls us to you.

Oh!

Is it,

Is all 

the DIVINE PLAN.

ராஜாவின் 

அருணமலை குரு ரமணா

கருணை அருள் விழி வதனா.

ஏன்,

எதற்கு,

எப்பொழுது - time

என்றெல்லாம்

ஏன்?!

Is that 

Because we let

Straying away 

From where we

Belong,

The Still State.

Stay still,

Revel in 

Pristine Bliss.

Om Shanthi!

மனது என்றொரு மாயை - The Mind...the trickster..

 

மனது என்றொரு மாயை

அக்காலக் கடிகாரத்தின்

Pendulam போல.

மாதா அமிர்தானந்த மாயி 

ஒரு முறை குறிப்பிட்டார்.

In life everything is ephemeral.

Pleasure and pain are

Mere transitory,

Not an eternity.

She drew to the 

Pendulam analogy.

Pendulam when it reaches

One extreme,

It's bound to swing

Back to the

Other extreme.

What to do?

Stay the state

Like the tranquil 

Pendulam 

Where you

Don't see both

Hands of the 

Clock apart.

When diving deep

Inwards and 

Reach a point

Where you experience

The liveliness,

Yeah,

Just the liveliness,

- a state inexplicable -

What else,

YES

What ELSE 

You NEED.

Revel 

Your journey,

Journeying into

SELF.

Amar raheKalamji.

God sends 

Such a Rarity 

Not often.

He unmercifully 

Plucks fast

Such Gem.

Is God

A saviour

Or a

Slaughter?!

But

Thank God.

He endowed us

A boon.

Boon of memory 

To recall

And 

Offer obeisance 

To

Such Good souls.

Amar rahe

Kalamji.

நதி மூலம்...

கங்கா நதி எங்கே உற்பத்தியாகிறது?

இமயத்தில்.

காவிரி எங்கே உற்பத்தியாகிறது?

தலைக்கவிரியில்.

இமயத்திலும்,

காவிரியிலும்

நீர் வைத்தது யார்.

நிரம்பத் தெரிந்த

பகுத்தறிவு மேன்மக்கள்

சொல்லட்டும்.

நாம் எல்லாம்

"ஆற்றின்ப வெள்ளமே அத்தா மிக்காய் நின்ற தோற்றச் சுடர் ஒளியாய்ச் சொல்லாத நுண் உணர்வாய்.."

ஆண்மப் பெருநிலையைப்

பிரார்த்திப்போம்.

வாழ்க வளமுடன்.

This heart is different from the physical heart;

beating is the function of the latter.

The former is the seat of spiritual experience.

That is all that can be said of it.

Just as a dynamo supplies motive power

to whole systems of lights, fans, etc.,

so the original Primal Force supplies energy

to the beating of the heart, respiration, etc.

புநரபி ஜனனி, ..... இக ஸம்சாரே...

https://youtu.be/Ke1fl8Dh-jU?si=BxSpESTmD7XoJ3kk

Learnt, go, sow any way all good seeds, regardless of what the planet holds in return. That's the Law of Karma. There's a belief in our culture, the outcome if it doesn't happen in this birth, it may happen in the births to come. That's the reason the Bharathiya pray, "purify my soul and let the cycle of birth and death cease once and for all.". Meaningful songs, quotes are aplenty in our literatures. E.g., வினை விதைத்தவன், வினை அறுப்பான், முற்பகல் செய்யின் பிற்பகல் விளையும், புணரபி ஜனனம், புனரபி மரணம் ...

புனரபி ஜனனம் புனரபி மரணம்

புனரபி ஜனனீ ஜடரே சயனம்

இஹ ஸம்ஸாரே பஹு துஸ்தாரே

க்ருபயா பாரே பாஹி முராரே

இதில் கடைசி 

வரி அதி முக்கியம் .

Krupaya - prayer to God, 

Apare - to save me from the insurmountable hurdle of birth and death.

God bless. Somewhere I read the human life is about 4000 weeks. The author in that piece wraps with the following two words:

Live Authentically.

Language...koi barrier hain?

"....the language barrier has actually gotten blurred."., that's Tamanna Bhatia, the actor still raring to go, across multi lingua franca in an interview to a weekly supplementary.

Happy to hear back home our eight decades old 'Kandar Sashti Vizha Kazhagam' is into yet a new noble venture to facilitate Hindi learning.

I recall my grandfather, an MLA in late 1930s, used to urge, "learn Hindi".

Yesterday evening I was on my way back from Ramanalayam, Chrompet. Having driven long, felt like breaking for a filter coffee. Parked my vehicle and entered into A2B, heard it's soon going for IPO. Restaurant was milling with Singara Chennai 's foodies.  

Chose an aloof corner table near food counter. Though there were many waiter/waitresses, mostly migrant, going hither and there none seemed to attend to me. Then hesitatingly came a waitress and asked me in very low decibel, hardly audible, "kya chahiye?".

I could handle such simple questions not requiring expertise in the language. Only if questions go bahut mushkil I need to muster, mobilise and use butler Hindi to answer back.

"Kya chahiye", being so easy, just two words, I queried back, " kya snacks milega?".

The waitress: " ji, bonda karam hai, ... Chahiye?".

My turn : "han, ek plate me kithna piece hain?"

Waitress: "do, 2".

So ordered a plate with coffee.

She first served the hot bonda. As I started my war with steamy bonda, the waitress asked, " coffee khane ke fir na".

I love tasting coffee paralelly ans said, "abhi chahiye".

She smiled and brought me the good, hot steamy caffeine.  

When bidding adieu, saying to her, " dhanyavad, badiya service," and suffixed with my question, "Tamil malum hai".

The waitress - looked like Nepali, - chirped back, " main seekhne ka koshis karthi hoon."

Well, 

Read recently a screaming headline and entailing article in a fortnightly. That plenty of jobs are available in Metro projects. With more freebies, the labour force from South is not turning up for such jobs in substantial scale. And their labour requirement is only half filled.

No wonder, the migrants make hay while the Sun brightly shines.  

நுணுக்கு அரிய நுண் உணர்வே.

நுணுக்கு அரிய நுண் உணர்வே.

எங்ஞனம் விளக்குவது

என்றறியாது இருந்தேன்.

மாணிக்கவாசகர் முதல்

ரமண மஹரிஷி மஹான்கள் 

போன்ற

ஞானத்தபோவனர்கள்

எடுத்துரைத்த நுண்ணிய

ஆன்ம அறிதலை

எளிதாக 

யாவரும் தானாய் 

அறியும் வண்ணம்

எளிதாய் விளக்குகிறார்

இந்த அம்மையார்.

கிருபானந்த வாரியார் கூறியது

போல 

தண்ணீர் எங்கும் இருக்கிறது.

தாகம் தீர நாம் தான்

மொண்டு குடிக்க வேண்டும்.

நாம் மட்டும் ஞான நிலை

உணர்ந்தால் போதுமா?

தலாய் லாமா கூறுகிறார்,

இவ்வுலகில் உள்ள 

8 வயது குழந்தைகள் 

எல்லாம் தவம் செய்தால் 

உலகில் குற்றங்கள்

யாவும் பெருமளவு

குறைந்திருக்கும்.

மஹா ஸ்வாமி

எல்லா அத்யவாஸ்யங்களும் 

எல்லா பிரஜைகளும் பெற்றிருக்கச் 

செய்வது ஒரு அரசன்

கடமை என்றாலும் 

அதனின் மேலான 

பிரஜைகள் தர்ம நெறிப்படி 

வாழும் வகை செய்தலே 

மன்னர்க்கு அழகு என்கிறார்.

சரியான ராஜாவைத்

தேர்ந்து எடுக்காதது யார் குற்றம்,

நாம் கனியிருப்ப காய் கவர்ந்தோமோ?!

அற்ப மாயங்களோ, வெறும் காட்சிப் பிழை தானோ ?

காலமென்றே ஒரு நினைவும்

காட்சியென்றே பல நினைவும்

கோலமும் பொய்களோ

அங்குக் குணங்களும் பொய்களோ

காலமென்றே ஒரு நினைவும்

காட்சியென்றே பல நினைவும்

கோலமும் பொய்களோ

அங்குக் குணங்களும் பொய்களோ

காண்பதெல்லாம் மறையுமென்றால்

மறைந்ததெல்லாம் காண்பமன்றோ

நானும் ஓர் கனவோ

இந்த ஞாலமும் பொய்தானோ.

ஞானக் கவிப் பேராசானின் அற்புத வரிகள்.  ஞானத்தெளிவு - awakening  வந்துவிட்டால் தோன்றி, மறைகின்றன ஞாலமும், பாரதி கேட்பது போல் பொய்தானோ?

Kindle your awakening.

தோன்றாப் பெருமையனே,

அன்பே சிவம்.

ஆவுடையார் கோயில் - திருவசாகக் கோயில்

ஆவுடையார் கோயில் - திருவசாகக் கோயில்

தொல்லை இரும்பிறவி சூழும் தளை நீக்கி  

அல்லல் அறுத்து ஆனந்தம் ஆக்கியதே....

சிவபுராணம் இயற்றிய கர்த்தா திருவாதவூர் திருத்தலத்தில் அவதரித்த மஹான் மாணிக்கவாசகர் மன்னர் குதிரை வாங்கக் கொடுத்த பணத்தில் எழுப்பிய திருக்கோயில் திருப்பெருந்துறை எனும் ஆவுடையார் கோவில். திருவாவடுதுறை ஆதீனத்தின் திருக்கோயில்.

கடந்த ஞாயிறு மாலை 4 மணி.

சன்னதி திறக்கப்படும் முன்னரேயே ஆலயத்தை அடைந்தோம். உள்ளே அன்பர்களும், தாய்மார்களும் உழவாரப்பணி செய்து கொண்டிருந்தார்கள். அப்பர் பெருமான் துவங்கிய திருப்பணி உழவாரப்பணி. மஹா ஸ்வாமி குறிப்பிட்ட பூர்த்த தர்மங்களில் ஒன்று. வாரத்தில் ஒரு நாளேனும் நம்மால் இயன்ற சிறு நற்பணி ஏதேனும் செய்தல் வேண்டும் என்கிறார்.

பணி செய்ய இயலாவிடினும் நமது ஆலயங்களை மாசு படுத்தாது இருக்கலாமே.

சன்னதி திறந்தாயிற்று,

மின்சார ஒளி வரும் முன்னே ஜகஜோதியாய் ஆவுடையார், 

மணிவசாகரின் திருவாசகத் தேன் மனதுள் ரீங்காதிக்கின்றது:

போக்கும் வரவும் புணர்வும் இலாப் புண்ணியனே

காக்கும் என் காவலனே காண்பரிய பேரொளியே

ஆற்று இன்ப வெள்ளமே அத்தா மிக்காய் நின்ற

தோற்றச் சுடர் ஒளியாய்ச் சொல்லாத நுண் உணர்வாய் ....

ஆங்காங்கே அன்பர்கள் முற்றோதல் செய்த வண்ணம் இருக்கிறார்கள்.  

மணிவசாகருக்கு இரண்டு பிரத்யேக சன்னதிகள். ஸ்தல வ்ருக்ஷம் குருந்த மரத்தடியில் எம்பெருமான் மணிவாசகருக்கு உபதேசிக்கின்ற காட்சி.

ஆலயம் தொழுது விடை பெறும்பொழுது ஒரு பேருந்து நிறைய சிவனடியார்கள் ஆலயம் தொழுவதற்கு வந்து இறங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

ரமண மஹரிஷி திருவாசக உணர்வுகள்:

முருகனார் தம்முடைய மூன்று பதமாலைப் பாசுரங்களில் பகவானின் கருத்தைப் பதிவு செய்துள்ளார் . அதிலிருந்து ஒன்று:

திருவாசகம் என்பது தெய்வீகத் தேன் கடலாகும், இது கருவறையில் அகப்படும் பிறவித் துன்பங்களுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கும் கடவுள் அனுபவத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. ( படமலை , பக். 355.)

நிறைவாக, 

வானாகி மண்ணாகி வளியாகி ஒளியாகி

ஊனாகி உயிராகி உண்மையுமாய் இன்மையுமாய்

கோனாகி யானெனதென் றவரவரைக் கூத்தாட்டு

வானாகி நின்றாயை என்சொல்லி வாழ்த்துவனே.

Hanuman Bhagavan - Japali

புத்திர் பலம் யஷோ தைர்யம்

நிர்பயத்வம் அரோகதாம்

அஜாத்யம் வாக் பட்டுத்வம் ச

ஹனுமத் ஸ்மரன்னாத் பவேத் ||

Packed all desirable into this one sloka, 🙏 prayer to Lord Hanuman energizes, inspires all devotees in their day to day life.

So long after many a trip to Tirumala since childhood, it didn't occur to me to explore other shrines in the holy hill. This time, last Saturday 15th June, 2024, we reached Tirumala around 10 AM.  And our Darsn of Lord Balaji was scheduled for 9 in the night. So we had amble time. Myself and my best half decided to utilise the gap and myself 60+ and my best half 55+, both bulky requested our Friend Venkatesh to take us on tour to these other shrines uphill, viz., Papavinasanam, Aakaash Ganga and Japali Hanuman Temple. Each stretch was physically demanding and involved lot of climbing up and down.

After Papavinasanam and Aakaash Ganga both were terribly tired. Still we didn't want to skip Darsn of our beloved Lord Hanuman at a place called Japali inside the jungle.  From Parking point it is deep inside, an hour and a little more to finally reach the Temple.  Midway suddenly we had a dilemma should we move ahead or retreat. In times like these yet another slokan flashes our mind,

||asadhya sadhaka swamin asadhyam tawa kim vada. rama doota krupaa sindho mat karyam sadhaya prabho||”

Translation: Oh Lord, the messenger of Lord Shri Rama, please bless us so that the impossible becomes possible.

This sloka goes by the name Karya Siddhi Slokan.

Just then on the opposite side, a lady of Bud Spencer size came returning after Darsn. It boosted our determination to trek ahead and make it.

En route lot of monkeys play around merrily.  They may look for what you tightly.  Advisable don't carry any thing, esp., edible items. They may try to snatch it from you. You have got to be like Tibetan Monks while passing them.

Our mission succeeded and we had the nice Darsn of Lord Hanuman, Whose beautiful little shrine is neatly nestled in the hills.

Despite physical strain, the Darsn brought in immense peace and a good feeling.

When you make your next trip, make sure to visit the Hanuman Mandir at Japali.

May Lord Hanuman bring you all good and happiness.

சித்த சுத்தி

சித்த சுத்தி

Across the volumes of தெய்வத்தின் குரல், you will find Maha Swami using the term, viz., சித்த சுத்தி.

எங்கள் ஊர் சிவாலயத்தில் வெகு காலம் ராஜ கோபுரம் இல்லை.  Maha Swami when He visited our place, He didn't enter the temple but stayed in a nearby House.  And Explained about the significance of having a Raja Gopuram.  And how high it should be and visible even at a far away distance.  வெகு தூரத்திலிருந்து ராஜ கோபுரத்தைக் காண்கின்ற க்ஷனமே, மனம் முழுதும் அதில் லயித்து ஒன்றிப் போய் விடும்.  அவ்வாறு லயித்து இருக்கும் வேளை மனம் முழுதும் பரிசுத்தமாய் பேரானந்த மன அமைதியில் ஆழ்ந்து விடும்.  It's not just that moment.  The vibe continues throughout.

When you do the saavasan, the corpse posture after your Yoga practice you get inexplicable peace.  So do you find yourself absolutely one with what you do you love doing and are passionate about doing it. Like a singer singing, an artist drawing on a canvas, et al.

Well,

Is doing Yoga sufficient,

Or having a Darsn of Raja Gopuram enough,

Or doing what you love doing and are passionate about doing would do?

Bhagavan Ramana Maharshi draws your attention to sloka 11, விவேக சூடாமணி.:

चित्तस्य शुद्धये कर्म न तु वस्तूपलब्धये ।

वस्तुसिद्धिर्विचारेण न किंचित्कर्मकोटिभिः ॥ ११ ॥

cittasya śuddhaye karma na tu vastūpalabdhaye |

vastusiddhirvicāreṇa na kiṃcitkarmakoṭibhiḥ || 11 

Before reading Bhagavan's erudite elucidation, let's see what Adhi Sankaracharyar conveys in the above verse:

"Work leads to purification of the mind, not to perception of the Reality. The realisation of Truth is brought about by discrimination and not in the least by ten million of acts."

Over to Bhagavan Ramana Maharshi's commentary of the above verse:

கர்மங்கள் சித்த சுத்திக்காக ஏற்பட்டனவேயன்றி வஸ்துவை அறிதற்கு அன்று. வஸ்து ஞானம் விசாரத்தால் அன்றிக் கோடி கர்மங்களாலும் சித்திக்காது.

By வஸ்து, Bhagavan refers to the Reality, the Truth. He insists on விசாரா, I.e., enquiry way to reach that Truth, that's state of getting Enlightened, ஞானம் அடைதல்.

ரமண மந்திரம் - The Bodhi at Madurai

ரமண மந்திரம் - The Bodhi at Madurai

வயது 16.

மதுரையில் பள்ளிப் படிப்பு.

Hale and hearty.

Sudden fear about death.

No idea to consult about this with anyone.

He just started to enquire 

What was it to die?

Thus began His jnana vichara,

Who am I. -

An enacting of dying.

What's it dying.

Was  it the body?

If death is to body,

Then am I my body?

Despite the Rigor Mortis,

He felt a force beyond.

That very moment,

He could gauge

I am not the body,

But A Spirit

Transcending,

All the fear of death 

Vanished.

The ரமண மந்திரம்

Opposite to Southern Tower

Of Meenakshi temple 

In a narrow lane,

By name

Chockappa Naicker Street 

Was where 

The Bhagavan had His

Enlightenment.

It was from here

He set out on His

Mission Arunachala -

Tiruvannamalai 

In 1896.

Om Namo Ramanaya.

சரணாகதி

சரணாகதி 

பக்தி.

Should it be mechanical?

If that was so, is it surrender, Bhakthi?

Can one gauge one's surrender?

The answer is

WHY NOT.

Surrender here isn't 

In the sense of mindless slavery.

It's a journey towards Transcendence,

Where you have 

No Worldly

No Maya,

No Dukha

No Sukha

No Needs

But complete Bliss.

This time and all the time,

Here is a timeless eternal 

From Bhagavan Ramana Maharshi Himself:

"Think of God,

Attachments will gradually drop away.

If you wait till all desires disappear 

Before starting your devotion and prayer,

You will have to wait for a very long 

Time indeed."

Are you progressing? - Spiritually...

How do you measure?

விரும்பும் நற் செயலில் 

ஈடுபடும் சமயங்களிலும்,

மலர் செடிக்கோ,

நட்ட மரங்களுக்கோ 

நீரிடும் பொழுதும்,

யாதும் செய்யாது

கண்கள் மூடித்

த்யானிக்கின்ற

ஒவ்வொரு நொடிப் 

பொழுதும்

மனித சக்தியை

மீறிய தெய்வீக

ஆன்ம அனுபவத்தை

யாவரும் உணரலாம்.

அவ்வுணர்வு ஓர் 

சங்கிலித் தொடர்.

ஒரு முறை 

துளியேனும் உணர்ந்து

விட்டால் போதும்.

பின் எல்லாம்,

பாரதியின்,

' தீக்குள் விரலை வைத்தால் நந்தலாலா, நின்னைத் தீண்டும் இன்பம் தோன்றுதடா'

தான்.

The wrap quote :

"Meditation is not evasion, it is a serene encounter with reality."

 ― Thich Nhat Hanh