Translation,...,...... version

Translation.
Aaaaa ....... ஆ
I wonder if this trial - translating - clearly mirrors the original version. For, every language is unique in itself. At the best, am afraid, it can try in conveying the crux from the original.

Well there has been hue and cry. Politicos tear their vocal chords and cry hoarse imposition of the other language would efface their mother tongue. I feel like asking Hurray Baba, what did you do to enrich your native lingo.

Forget their cacophony. Would translation, or getting the work in one language into a version in another really eat up our time for our own language? In this context, it's interesting to see takes on this burning topic by Saints, Senior Poets.

An excerpt from தினமணி கதிர், it's a question to Senior Poet சிற்பி ஐயா...

Q: மொழி பெயர்ப்பால் பல புதிய சுய படைப்புகள் உருவாக முடியாது போகுமே. அது உடன்பாடு தானா?

சிற்பி ஐயாவின் பதில்:

இது பிழையான கூற்று. ஒரு படைப்பாளி மொழி பெயர்ப்புகளின் வழியே புது அனுபவங்களை, புது உத்திகளை, புதுப் பிரயோகங்களைக் கற்று, தம் மொழியைச் செழுமை செய்ய முடியும்.

He goes further to cite an example. He got the version of எம். டி யின் நாவல் வாரானசி. Favourite writer Balakumaran asked him, வாரணாசி என்பது தானே சரி என்று. But the correct pronunciation is வாரானசி.

நான் நீ எனது உனது அது இது...... யார், எது?

நான்
நீ
எனது
உனது
அது
இது
இத்தனை பரிமாணங்களா?!
ஆழ்ந்து உறங்குகிறோம்.
யாதொரு பிரக்ஞையும் இல்லை.
அப்படியானால்
நாம் இல்லையா?
நாமா?
நாம் இருந்தோம்தானே?
நாமென்றால்
உடலா,
மனமா,
புத்தியா ?
எது இருந்தது.
யாவும் கடந்த உயிர் --
Transcendental,
The spirit -
நிலைதானே.
அந்த உயர், உயிர்
நிலையை
ஆராதிப்போமா.

உறக்கத்திலிருந்து
விழிப்பு.
சுகாசனத்தில் -
சிரமமின்றி அமர்கிற நிலை -
கண்கள் மூடித்
தியான நிலைக்கு.
கண்கள் அயர்ந்த நிலையிலும்
மனது
கடல் அலை கரைகளைத்
தொடுவது போல
அலை பாய்ந்து கொண்டே
இருக்கும்.
தடுக்க வேண்டாம்.
தானே ஓய்ந்து ஓய்ந்து
உயிர் நிலையில் -
ஒன்றான நிலையில் -
பேதங்களற்ற
பரமானந்த -
Blissful Awareness state-
நிலையிலே ஆழ்ந்திருக்கும்.
Om! purnamadah purnamidam,

purnāt purnam-udacyate.
purnasya purnamādāya,
purnam-eva-avashishyate.
Om! Shantih! Shantih! Shantih!

Honey Bee

Yes.

We are proud.

More Metros.

We go on increasing airport.

Broad roads.

On infra front, all ok.

Irony is we

Thicken our skins

To

Bear the simmering heat.

Trees go extinct,

Despite mandates

To plant 10 for

One cut.

But who cares?

Are we just losing trees?

Alongside butterflies,

Honey bees,

Sparrows, 

Et al.

Lesson.

Don't leave 

Even tiny spots.

The flowers yearn

A human saviour.

Bees bless

God bless.

tearing question ❓ who am I

நான்
எனது
Ego
Possession
Lexicon isn't bereft,
Bereft of these words.
Ironically the
Answer is
In question.
Questioning,
"Who am I?".
Who am I
Dwindles bubbles,
Peels one apart.
Now one can question
Every
நான்
எனது
Ego
And
Possession.

Abiding in Awareness

This is the magic -
Magic of not
Any core magician's craft.
As easy as a child
Can do.
Try.
Try abiding in Awareness
As Bhagavan calls.
That you are already
Doing it
In temples,
Closing your eyes.
Should temple be the only place
Where you should
Close your eyes
And be in Bhakthi, Dhyan.
You can do it anywhere,
Anytime,
When you need to
Lower your cortisol level -
The stress level.
Ohm Shanthi!.