எல்லை வீரர்கள்

எல்லை வீரர்கள்

எல்லை வீரர்கள்

2021 ல் நான் படித்த மூன்றாவது புத்தகம் இறையன்பு IAS அவர்களின், 'எல்லை வீரர்கள்'.

புத்தகத்தின் விலை ரூபாய் 20 தான். 

பக்கங்கள் 32.

அலுவலக அறையில் குளிர் சாதனம் தற்காலிகமாக சற்றே சிறிது க்ஷணம் சரியாக இயங்கவில்லை என விசனப்படுவோமே. 

இறையன்பு அவர்கள் எல்லை வீரர்களின் பணிச்சூழலை நம் முன்னே காட்சியில் விவரிக்கிறார். 

சியாச்சின். 

பனிபடர்ந்த இமய மலை உச்சி. 

சமதளத்திலிருந்து ஏறத்தாழ 19000 அடிகளுக்கு மேலே. 

Oxygen supply  குறைவு. 

 - 50 degrees. 

Ice scooter பயன்படுத்த இயலாது.  பயன் படுத்தினால் ஏற்படும் சப்தத்தில் எதிரிகள் விழித்தெழக்கூடும்.  குண்டு மாரி பொழியலாம். 

நாட்டு மக்கள் எல்லோரும் நல்ல பாதுகாப்புடனும்,  நலமாகவும் இருக்கும் பொருட்டு, தன் நலன் கருதாது,  குடும்பம் தவிர்த்து,  மறு க்ஷணம் உத்தரவாதமானது தானா என்கிற உறுதியற்ற நிலையில் பணியாற்றுகிறார்கள் நாட்டின் எல்லையில் நம் வீரர்கள். 

சில வருடங்களுக்கு முன் நண்பர் ஒருவர் தன் மனைவி மற்றும் மகனுடன் லடாக் சுற்றுலா சென்று வந்ததை, லடாக்கின் லயமான சூழலை விவரித்தார். 

நண்பர் போன சமயம் கோடையின் இறுதி,  மற்றும் குளிர் காலத் துவக்கத்தில்.  உள்ளூர், சுற்றுப் புற பகுதிகளை சுற்றிக் காட்ட நண்பர் தங்கியிருந்த விடுதி ஓர் உள்ளூர் வாடகைக் கார் ஓட்டுனரை ஏற்பாடு செய்து இருந்தது. 

சுற்றுலா தருணத்தில்,  கோடையில் தங்கும் விடுதிகளில் பணிபுரிபவர்கள்,  வாகன ஓட்டுனர்கள் போன்றோர்க்கு வேலை வாய்ப்பு இருக்கும்.  பிற காலங்கள் எல்லாம் பனி சூழ்ந்து பணியாற்ற ஏதுவாக இல்லாத நிலை.   

புலம் பெயர்ந்து வேலை செய்பவர்கள், குறிப்பாக நேப்பாளிகள் பனிகாலத் துவக்கத்தில் லடாக்கிலிருந்து கோவா போன்ற பிற சுற்றுலா மையங்களை நோக்கி சென்று விடுவார்கள்.  உள்ளூர்ப் பணியாளர்கள் பெரும்பாலும் லடாக்கிலேயே தங்கி விடுவார்கள். 

ஆயினும் உள்ளூர் பணியாளர்களுக்கு இராணுவத்துக்கு உதவியாளர்களாக பணியாற்ற வாய்ப்பு உண்டு.   உடல், மனோ திடம் உள்ளவர்கள், தகுதி பெற்றிருந்தால்.  இவர்களின் பணி ஹெலிகாப்டரிலிருந்து பனி படர்ந்த மலை உச்சிகளில் போடப்படும் இராணுவ வீரர்களுக்கு வேண்டிய உணவு மற்றும் இதர அத்யாவசிய பொருட்களை சேகரித்து முகாம்களுக்கு கொண்டு சேர்ப்பது தான் .

இந்தப் பணிகளுக்கு ஏன் கழுதைகள், குதிரைகள் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை என்ற நண்பரின் வினாவிற்கு ஓட்டுநர் அளித்த பதில்:

மைனஸ் 50 டிகிரி சீதோஷ்ன நிலையில் கழுதைகள், குதிரைகளால தாக்குப்பிடிக்க இயலாது.

"சரி, ஒரு நாளைக்கு எவ்வளவு நேரம் பணியாற்றுவார்கள்?" நண்பரின் கேள்வி.

ஓட்டுநர்: "இரண்டே மணி நேரங்கள் தான்.  ஆக்சிஜன் குறைவால் அவ்வளவு நேரமே மூச்சுப்பிடித்து வேலை செய்ய இயலும். மீதி நேரங்களெல்லாம் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொள்ளவே சரியாக இருக்கும். இப்பணியையும் அதிகாலை இரண்டு மணிக்கே துவங்க வேண்டும். டார்ச் விளக்குகள் உபயோகிக்காமலேயே.  டார்ச் உபயோகித்தால் எதிரிக்குத்தெரிந்து குண்டு பொழியத்துவங்கிவிடுவார்கள்.இந்தப் பணியை அதிகாலை இரண்டு மணி இருளில் செய்கிறபோது அதீத கவனத்துடன் செய்யவேண்டும். சற்றே கவனம் பிசகினாலும், கீழே விழுந்தால் அதல பாதாளம் தான். எலும்பு கூட கிடைக்காது. "

இப்படியெல்லாம் நம்மையெல்லாம் காக்க குடும்பம், மனைவி, மக்கள் எல்லாம் துறந்து நமக்காக அல்லும் பகலும் பணியாற்றுகின்ற நமது இராணுவ சகோதரர்களுக்கு யாது கைமாறு செய்யப்போகிறோம்.

கொடி தினத்தன்று வெறும் ஸம்ப்ரதாயமாக இன்றி மனப்பூர்வமாக, மனதார நம்மால் இயன்ற வகையில் நன்றியுடன் நமது பங்கை அளிப்போம்.

Salutes to our Jawans.

Mind Facts

A world of difference is there between minding facts and mindsets. 

He refers to an instance to explain this dichotomy - betwixt mindset and minding facts.

One of his friends  used to be very enthusiastic and energetic.  Strangely when he last saw him, the friend was very dull.  The author took him for a cup of tea and asked why this sudden change.   As if waiting to pour down, the friend went on and narrated, "The boss who used to be very affectionate to me suddenly starts finding fault with my work and shouts at me."

The author quietly listened to him.  The friend went further, "all this sudden change is due to a new Consultant that the company has engaged recently. And I plan to tender my resignation papers"

Just as they were sipping their cup of tea, in the next table a customer gave his order with high decibels.  The waiter was not so far that he could not hear the customer's order.

The author wondered, "The waiter is close by. Then what's the need for the customer to use high decibels?"

The friend replied, "May be the waiter is short of hearing. Hence the customer had to use high decibels to convey his order."

The author keenly observed and noticed that the customer had plugged an earphone in his ears and was listening to some songs while giving the order.  The customer's mind was so obsessed with listening to the songs through the earphone that he thought that the bearer could not listen if he spoke softly.  Therefore he used the high decibels to place his order.

The friend got the lesson instantly. He learnt to analyze why there was sudden change in the boss's interaction with him, learnt to sift the facts.

After a few days when the author and the friend met for a cup of tea again, the author noticed that the friend turned to his normal self with full of energy.  He asked the friend, "what happened, what did you do with the resignation papers?"

The friend pointed to a corner in that cafeteria.  In the corner was.........................yes, your guess is right,  a big trashcan.

Another instance, once the great leader and former CM of Madras Presidency, Shri Rajaji was travelling in a train.  The passenger sitting near the window in the opposite seat suddenly slipped his expensive wrist watch while the train was running at super speed.  The passenger who lost the watch and his fellow passengers were worried and making a hue and cry.  All this while, Rajaji remained unperturbed.  Even when a few passengers commented on his remaining silent when the fellow passenger was deeply worried over loss of his watch.    After a while the train stopped at the next Station.  Then quietly, Rajaji said, "From this station, go back on track, your watch fell at the place where  n th number of lamp post was there."  While all were making hue and cry, he kept quiet and started counting the number of lamp posts on the way.

Lesson:  No point in making a hue and cry.  Keep Observing and try to see what best you can do.

The author refers to many such stories with practical lessons.

He quotes at right places many legends.

Here is who's who of those legendaries:

Swami Vivekananda

Maha Kavi Bharathi,

Mahatma Gandhi

Albert Einstein

Thomas A Edison

Somerset Maugham

And the book is very motivating one to all young aspiring minds.

Maha Shivrathri 2021

If every 8-year old in the world is taught meditation, we will eliminate violence from the world within one generation. –

 Dalai Lama

Maha Shivrathri 

11 March, 2021

My mind goes back to Maha Shivrathri 2019, 5th March. The above sagely words,  nay pearls of Dalai Lama were wrapping up the post in my blog :  asiwritemypage. 

This auspicious day a Sindhi friend rang up. 

To tell me what magic did Pranayama do in his life. What inspired him towards Pranayama was a book in English on Pranayama, its scientific validation. Inputs for the book were from Baba Ram Dev.

The energy of two baffles me. 

Who are they? 

Sadhguru Vasudev

And

The Yog Guru Baba Ram Dev.

I wonder whether tiredness is in their dictionary. Both have gone miles,  been going miles and will blaze many more trails. 

Beyond personalities I feel to derive the message.  Message on Yog, asans, candid,  crystal clear views that these two carry,  convey.  They don't have to compel their perception on any one.  Rather people venture to take good things like bees hop from flower to flower to gather the honey. 

Well, 

When I started to learn yoga,  my initiation was to do Asans.  I didn't know  nor rather have heard of Pranayama.  Even after years of doing Asans,  my focus isn't still on Pranayama part.  Or maybe I'm not aware in doing Asans,  dhyan that Pranayama is inbuilt, intertwined. 

In dhyan and saavasan a.k.a., corpse posture,  oh I'm failing in words to convey the superb bliss you experience that particular time.  The beauty is it lingers through the day and even beyond.  Reason why regular practice without any breaks is emphasized upon. 

I'm just in rudiments of Pranayama. Between an inhale and exhale cycle,  howsoever minimal,  you will vouch you experience the glimpse of the bliss.

As you go deeper and deeper into something like Asans,  the dhyan process, or anything for that matter, you  sure would experence that new vistas,  dimensions open up. 

Just had done a brief spell of inhale, exhale - Pranayama.  Long way to go in learning it the proper way,  from right Masters.

Don't risk trying it without a proper Guru's guidance. 

Schedule to read, Bhagavan Ramana Maharishi's,  'Who am I?' yet another round this Maha Shivrathri.  It runs edition into edition year after year.  

Wish you Superb Maha Shivrathri. 

Har Har Maha Dev dispel all darkness and enlighten, bestow peace.

Book Affair

Book Affair 

Did I misspell the title? 

No. 

A couple of weeks back casually turned on TV during dinner time. 

Kajol Devgan was on conversation with a media person.   The interviewer asked Kajol about her reading habit,  her personal library and all. 

We all have heard of bathroom singers. 

You know there is a new tribe growing.  The name,  rest room readers.  Unlike bathroom singers, this tribe of bookworms are die hard sorts,  deep into reading. 

Well

Kajol too reads there.   And her bookshelves have nearly दो हसार about 2000 books. 

Here's a shortie on who's who of prominent readers. :

Former CM Jayalalitha

Cricketer Virat Kohli

Kamalahasan

Jayalalitha had a personal library. 

Kamal has one. 

Recently read. Someone wanted a particular info.  He couldn't get it.  When he casually referred it to versatile actor,  voracious reader Kamal,  he immediately drew out the book from his shelves containing the data that the gentleman was in need of. 

For many a reader a day is not a day when he/she hasn't read on that day at least a little. 

Why read? 

It saves you from dementia. Opens up a wider canvas.  Ignites your imagination, kindles creativity. Keeps you abreast of current affairs. Ha, it's a tapas!.

By the way, the book on the picture by the title வாசிப்பது எப்படி by Mr Selvendran was among the books recommended by Kamalahasan at his Mayyam stall in Chennai South Indian Book Publishers' Annual book fair.  Currently on at YMCA grounds, Nandanam. 

Mr Selvendran just doesn't stop with encouraging to read.  He encorages you on to write as well.  Write what and how?   He explains the subtle difference between just jotting in your daily diary what happened on the day and what he calls as journalising.  The latter requires adding your perception to what you diarize.

Incidentally I remember a brief interaction with historian and senior journalist late Shri Muthiah, yes, the Man from Madras Musings, a fortnightly,  years ago.  One long time reader wrote a front page article. It was about his little grandson achieving some laurels in US.   Had he stopped at being proud about young grandson, no issues.  But he went on to compare two nations and how things were far better there and we can't imagine the same system,  discipline etc.,  here.   Being young,  this tailpiece enraged me.  I lost no time shooting up a rejoinder.   Mr Muthiah published it in the next issue. Coincidentally at that a former President chose to delay his journey by abruptly having his haircut right in the tarmac. I wrote -  Like former PM Mrs Gandhi said corruption is a universal phenomenon,  that there being a crack,  mad everywhere, anywhere was also another phenomenon. 

Mr Muthiah advised to keep up writing,  and write at least 500 words a day. 

Wrapping it up with,

"If there is a book that you want to read,  but it hasn't been written yet,  you must be the one to write it."

- Toni Morrison