No Duality

No Duality 

The physical frame rejoices pleasures

And

Suffers all pains. 

Man tries to avert suffering. 

Yes. 

Man succeeds. Overcomes the pain. 

But,  has pain gone once and for all? 

No. 

When one pain goes off another elsewhere crops up. 

What's the way out? 

The one and the only way is to be aware that it's only the physical body and mind that suffer the pain. Then are we just body and mind? 

No. 

Transcend these two and know that the knower and the known are one and the same. 

From the stage of our unquiet and wandering mind and the body,  how do we transcend? 

The Saints show the path:

Maha Periyava:

இந்த நிலைக்கு வருவதற்கு ஸுலபமான ஸாதனம் பக்தி உபாஸனை என்று அப்பைய தீக்ஷிதர் சொல்லியிருக்கிறார். அதை எல்லோரும் அநுஸரித்து அத்வைத ஸித்தியை அடைய வேண்டும். 

Bhagavan Ramana Maharishi:

சாதரணமாக அனுஷ்டிக்கப்படும் த்யானம் ஒரு கால எல்லைக்கு உட்பட்டது. ஒர் உருவத்தோடு தொடர்புடையது. இதயத்தில் ஒரு கடவுளின் உருவத்தையோ, புனித ஒலியையோ அல்லது இரண்டையுமோ த்யானிக்கிறோம். எனவே அதில் தியானிப்பவன்,  த்யானிக்கப்படும் பொருள் என்று சிலருக்கு சில காலம் பயன்படலாம். இவ்வாறு பிரிப்பது தவறு. பரம்பொருளோடு தொடர்ச்சியான உறவுக்குத் தடையாக இருப்பது மனம். அது தன் வலிமையைக் காட்டிக் கொண்டே இருக்கும்.  தான் செய்வது சரி என்று நம்மை நம்பச் செய்யும். 

மனத்தின் மூலத்தை நாடும் போது இந்தத் தவறு புலனாகிறது. மனத்தின் மூலம் ஆத்மிக இதயத்தை அடைவதே முடிவான தீர்வைத்தரும். 

Shri Krsna :

When we perform work in devotion, it purifies the mind and deepens our spiritual realization. Then when the mind becomes tranquil, meditation becomes the primary means of elevation. Through meditation, yogis strive to conquer their mind, for while the untrained mind is the worst enemy, the trained mind is the best friend. Shree Krishna cautions Arjun that one cannot attain success on the spiritual path by engaging in severe austerities, and hence one must be temperate in eating, work, recreation, and sleep. He then explains the sādhanā for uniting the mind with God. Just as a lamp in a windless place does not flicker, likewise the sādhak must hold the mind steady in meditation. The mind is indeed difficult to restrain, but by practice and detachment, it can be controlled. So, wherever it wanders, one should bring it back and continually focus it upon God. When the mind gets purified, it becomes established in transcendence. In that joyous state called samādhi, one experiences boundless divine bliss.